چند مسأله زیر را جدی بگیرید

1- انتخاب یك خویشاوند و دوست خانوادگی نزدیك به عنوان نامزد احتمالی: شما و خانواده هایتان سالهاست كه همدیگر را می شناسید و از نقاط ضعف و قوت هم اطلاع دارید. و این شروعی قابل اعتماد و امن است و بستگی به خود شما دارد كه آیا این نوع ازدواج را دوست دارید یا نه.

 

2- آشنایی و ازدواج دو همكار: به هم علاقه مند شدن دو همكار در محیط كار باید تا زمان اعلام نامزدی مخفی بماند تا مشكلاتی پیش نیاید و در شما احساس شرمندگی و گناه روی ندهد و این موقعی ارزشمند است كه به پیوند مستحكم بیانجامد.

 

3- همدیگر را خوب بشناسید: با چند معاشرت كوتاه دست به ازدواج نزنید، چون این معاشرت های کوتاه ازنظر بعد احساسی بر شما تأثیر می گذارد و این مسأله می تواند مانع شناخت دو نفر از یكدیگر می شود.

 

در روزهای اولی که احساس می کنید همسر مورد نظر را انتخاب کرده اید، ممکن است آنقدر شیفته باشید که خیلی از ایرادهای او را نبینید. این دوران، وقت عمل کردن و نهایی کردن قول و قرارهای ازدواج نیست. به جای آن به خودتان فرصت دهید تا طرف مقابل را بشناسید و او را به شکل واقعی ببینید

4- مراقب سن باشید: هر چقدر مسن تر شوید بیشتر نگران موفقیت رابطه ها هستید و سخت تر كسی پیدا می شود، پس مواظب بالا رفتن سن خود باشید و برای انتخاب شریک زندگی تان، وسواس گونه رفتار نکنید. به جای آن ایده آل ها و شرایط مناسب خود را بررسی کرده و در صورتی که طرف مقابل بیشتر شرایط را داشت، به او پیشنهاد ازدواج دهید.

 

5- به عقل خودتان اتکا نکنید: از مشورت خانواده ها در انتخابتان استفاده کنید. نظر دوستان صادق و خیرخواهتان را بپرسید و اگر لازم بود نزد مشاور ازدواج بروید تا مطمئن شوید انتخاب درستی داشته اید.

 

6- در رابطه تان دقت کنید: حرف زدنتان همراه با فكر و آگاهی باشد ولی گفت و گو های مهم را نباید در یك جشن تولد سینما، از مسافت دور، پای تلفن بیان كنید بلكه باید در رفت و آمدهای خانوادگی یا ملاقات های دوران خواستگاری بیان کنید.

 

7- شیفته نشوید: در روزهای اولی که احساس می کنید همسر مورد نظر را انتخاب کرده اید، ممکن است آنقدر شیفته باشید که خیلی از ایرادهای او را نبینید. این دوران، وقت عمل کردن و نهایی کردن قول و قرارهای ازدواج نیست. به جای آن به خودتان فرصت دهید تا طرف مقابل را بشناسید و او را به شکل واقعی ببینید