آنچنان که وحي منزل نقش آدميان را در تبيين سرنوشت خويش بيان فرموده که "ان الله لا يغيروا ما بقوم ،حتي يغيروا ما بانفسهم" دانستن هر چند لازم است اما کافي نيست،بلکه عملکرد ماست که ما را به نتايج مطلوب و يا نامطلوب مي رساند.

 حضرت حق(جله جلاله) در قرآن مجيد به کرات انسان را در جايگاه انتخاب گري قرار داده تا ماهيت عقلاني و فهم او را در خصوص سرنوشت خويش به نمايش بگذارد ،پس مي طلبد که انسان با استفاده و بهره وري از نيروي عقلاني و باور داشت هاي خرمندانه خويش اهداف خود را مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار داده و با تنظيم دلايل منطقي و با انتخاب درست راه رسيدن به بهترين آن اهداف را برگزيند.

 يقينا سود و زيان هر انتخابي رابطه مستقيم با ميزان شناخت و درک و فهم انتخابگر و اصول عقلاني و علمي و فهم اجتماعي و معيارهاي انسان دارد.به طبع اگر خطايي در انتخاب هاي ما صورت گيرد ،از ماست و اگر زياني از انتخاب ناصحيح عارض زندگي ما بشود ،آنهم از خطاي ماست و ما مجاز نيستيم ديگران را در انتخاب خود مقصر بدانيم.با اين اوصاف و با درک صحيح از انتخاب درست مي توانيم گام هاي مفيد و موثري را در زندگي مان برداريم و در عوض با اشتباه و انتخابي نادرست ،ضرري بر خود وارد سازيم که حتي سالها هم نمي توان سايه شوم آن را از زندگي خود بزداييم. 

 با اين مقدمه: به چه کسی رای بدهیم؟

۱ - داشتن تدین و تعبد  

 ۲ - داشتن علم و تخصص

 ۳ - وفاداری به مردم و تلاش برای رضايت آنان

۴ - داشتن شجاعت

۵ - عدم استفاده از بيت المال در تبلیغات

 ۶ - اسراف نکردن در تبليغات انتخاباتي

 ۷ - آشنایی با طعم فقر و برخورداري از روحيه كوخ نشيني

 ۸ - عدم همنشینی با ثروتمندان و قدرتمندان

 ۹ - برخورداري از اخلاق اسلامي

۱۰ - راستگویی 

 ۱۱ -بصیرت سیاسی و اطلاع از مسایل روز ایران و جهان

 ۱۲ -سخنگوی دشمنان نبودن

 ۱۳- خضوع در برابر قانون

 ۱۴ -اعتقاد به انقلاب، نظام و قانون اساسی